Gemengde gevoelens over Buenos Aires

¡Buenos días!

Het laatste berichtje voordat we thuis komen. Vier weken gaan zo snel voorbij!

Afgelopen week ervaarde ik een dejá-vu, opnieuw het prachtige spektakel bewonderen bij Cataratas Iguazú. Overal waar je kijkt zie je watervallen, die met vol geweld massa's water vervoeren. Echt een prachtig gezicht. In het park werden we regelmatig vergezeld door coaties, brutale wasbeerachtige beestjes die je de boterhammen uit je handen stelen en het kaas van je brood eten (letterlijk).

Aangezien we geen droge kleding bij ons hadden, besloten we de boottocht met watervaldouche maar over te slaan. Alle mogelijke trials hebben we bewandeld, inclusief de wandelpaden op het kleine eilandje San Martín, waarnaar je met een shuttleboot wordt gebracht. Deze paden leidden tot nieuwe perspectieven op het watergordijn, en de andere kwam uit op een uitzicht van een verzamelplaats van een enorme groep aasgieren. Een prachtig gezicht hoe deze vogels langs de watervallen zweven.

De volgende dag hebben we ook de Braziliaanse zijde bezocht van het spektakel. In de bus ontmoetten we drie gezellige Nederlanders waar we die dag mee zijn opgetrokken. Bij de grens moesten ze bij mij steeds wel 10 keer kijken of ik wel mijn echte paspoort bij me had. Blijkbaar ben ik aan nieuwe pasfoto's toe.
Omdat deze route een stuk korter was dan aan de Argentijnse zijde, zijn we ook naar een vogelpark gegaan. In hun verschillende kooien raasden de papegaaien over je hoofd en zitten toekans naast je op een balk de mensenmassa te bekijken. Geweldige ervaring van zo dichtbij, wat een mooie beesten!

Met lichte tegenzin vertrokken we de dag erop weer richting Buenos Aires. We wisten meteen waarom. Een veel te aardige vrouw kwam op station Retiro ons vertellen dat er vogelpoep op onze rugzakken zaten. Met zakdoekjes kwam ze aangelopen en ze gebaarde dat we de rugzakken maar even af moesten doen, zodat we het konden schoonmaken. Als dank voor haar hulp probeerde ze een van onze rugzakken te stelen. Gelukkig had ik al een voorgevoel van deze actie en sprak ik met Norman af dat we niet tegelijk de rugzak af zouden doen en dat hij op de spullen zou letten. Al eerder in een artikel las ik dat ze tandpasta of iets dergelijks op de spullen smeren om deze diefstaltruc uit te voeren. Teleurgesteld liep ze weg zonder buit.

De tweede ervaring met Buenos Aires was een stuk beter. In het weekend kwamen we per ongeluk op een marktje met handwerkjes aan, waar een gezellige sfeer hing en het geluid van tangogitaren je tegemoet kwam. In een fietstocht hebben we het kleurrijke La Boca, op verzoek van Monique, gezien. In fel gekleurde huisjes leefden grot gezinnen vroeger in hokjes van 4 bij 4. Bijna niet voor te stellen hoe dat moet zijn geweest. Buiten het toeristische gedeelte is deze wijk zeer gevaarlijk. Voor restaurantjes werden folklorische en tangodans uitgevoerd. Heel bijzonder.

Een andere ervaring die we niet wilden missen was het bezichtigen van een traditionele Argentijnse estancia en een naar een tangoshow gaan. Prachtige dans, voor de uitvoering kregen we gezamenlijk een uur tangoles. Stuntelen dus! Het maakte de avond met diner en show wel compleet.
Op de estancia leven ze nog redelijk primitief. Melken van de koeien gewoon iedere ochtend om 7 uur met de hand, 4 uur lang. Aangezien we nog niet genoeg vlees hadden gezien, kregen we een heerlijke BBQ, bereid met verse producten van eigen land. In deze streken is de tango echter niet zo populair, maar is de folklorische dans en muziek koning.

Intussen hebben we net de lange vlucht erop zitten en zitten we in de trein naar huis. Bedankt voor alle reacties en tot snel!

Adios,
Linds & Norm