Gevarieerde landschappen

Queridos amigos,
¿Qué tal? Hoe is het weer in Nederland en genieten jullie nog een beetje van de zomermaanden? Bedankt voor al jullie berichtjes! Superleuk!
Eenmaal weer terug in Buenos Aires hebben we onze route een beetje gewijzigd. We zijn eerst naar het westen van Argentinië gegaan, om Mendoza en Salta te bezoeken. Bovendien reed de bus in die richting een uur eerder en dat scheelde verveling op de halte. Om de tijd te doden tussen de vlucht en de connectie met de bus gingen we bij een café zitten en bestelden we een pizza. De ober ging er vanuit dat we een kleine pizza wilden, maar omdat we beiden honger hadden zeiden we volhardend ´Doe maar een grote`. Deze is van hetzelfde formaat als die je in Nederland krijgt. De ober keek ons raar aan en vroeg of we het zeker wisten. ´Ja, echt een grote!´. De ober vond het zo raar dat hij lachend het verhaal vertelde tegen zijn collega´s, wijzend naar onze tafel. Misschien sloten ze wel een weddenschap af. Nadat we een aantal stukken op hadden van de pizza, snapten we waarom de ober ons zo vreemd aan had gekeken. De pizza was zo vet dat je vol zat na 3 stukjes.

Zwervers maken meteen gebruik van het feit dat onze ogen groter waren dan onze maag en kwamen naar onze tafel om de overige stukken mee te nemen. Hebben we in ieder geval nog een mond extra kunnen vullen.

In Mendoza was het nog steeds erg koud. Het voelde zelfs kouder aan dan in El Calafate. Het ligt dichtbij het Andesgebergte, die we uitgebreid hebben bekeken bij het maken van een tour. Onderweg maakten we wat stops waarbij onder andere hotsprings en de voetsporen van de Inca´s te zien waren. Van kalk heeft zich in de loop van de tijd een brug gevormd. Volgens de mythe hebben de Inca´s van mensen een brug gemaakt om een kind te redden, en versteende deze nadat het kind de brug had gepasseerd. Vroeger had er een hotel gestaan, maar deze was verwoest door een lawine. Het enige dat is blijven staan is het kerkje.

Later op de dag liepen we rond in de stad en kwamen we een man tegen die ons wanhopig de weg vroeg. Een paar seconden later wisten we dat het een Nederlander was, dat hij Kevin heette en dat hij na direct van aankomst van al zijn bezittingen beroofd was. Op het busstation vroeg een man hem om een aansteker en ging er vandoor met zijn backpack totaan zijn geld en paspoort. Daar stond hij dan, platzak. Op een of andere manier moest hij naar Buenos Aires zien te komen om een nieuw identiteitsbewijs te bemachtigen, zodat hij naar huis kon. Omdat hij geen cent meer had hebben we hem wat geld gegeven en van blijdschap gaf hij ons beiden een zoen. De criminaliteit van Zuid-Amerika komt op die manier wel heel dichtbij.

De volgende dag zijn we naar verschillende wijnkelders geweest. Daar werd uitgelegd hoe het proces van wijn maken verloopt en op welke manier je wijn kunt beoordelen en proeven. Een beetje jammer was dat de rode wijn te koud geserveerd werd, waardoor de smaak niet voldoende naar voren komt. Minpuntje van de zaak... De landschappen waren op dit moment helaas niet zo indrukwekkend. Door het seizoen van het jaar zag je enkel een veld vol dorre takken.

Vervolgens zijn we doorgereisd naar Salta. Meteen genoot ik van de wat aangenamere temperatuur. Wat een prachtige plek om te verblijven! De stad leeft, heeft een mooi plein en verschillende kerkjes en basilieken die ´s avonds mooi verlicht zijn. In de omgeving van Salta is een zeer divers landschap te zien en heel veranderlijk. Van een regenwoud veranderde de weg in een boerenlandschap, naar een woestijnachtig gebied met een cactuslandschap en uiteindelijk in een grote zoutvlakte. Omdat we met de auto bijna 4200 meter hoogte de bergen in reden, raadde de chauffeur ons aan om bladeren van de cocaplant in je mond te doen, zodat we geen hoofdpijn zouden krijgen en wakker zouden blijven. Ja, de bladeren waarvan cocaïne wordt gemaakt. Het is in Salta heel normaal om hier thee van te maken of er op te kauwen (hoewel dat een laxerend effect schijnt te hebben). Het was niet echt mijn ding, het had een rare smaak. De tour was fantastisch, alleen helaas wat aan de haastige kant. Zeker de moeite waard om wat dagen aan te besteden!
Intussen zijn we gevlogen naar Puerto Iguazú en hebben we een busreis van 24 uur overgeslagen. Morgen gaan we het Parque Nacionales de Iguazú in, waar we de watervallen gaan bewonderen, en hopelijk wat interessant wildlife kunnen zien... (toekan?)

Tot snel, ciao!
Linds en Norm