Invloeden van The Paralympic Games

Eten met stokjes? Pak maar gewoon een lepel. Ze lachen je toch allemaal uit hier ;) Keer op keer doe ik weer een poging het zo goed mogelijk te doen (en volgens mij gaat het ook goed), maar toch kijken ze je aan alsof je een imbeciel bent. Ze serveren ook zowat alles in saus, dus het is hartstikke glad. Iedere keer weer een kunst om het zonder te laten vallen op m’n bordje over te brengen. Gisteren werden we uitgenodigd te gaan eten met alle internationale gasten die op de beurs stonden. Omdat de taxi-chauffeur niet wist waar het was kwamen we een half uur later aankakken. Het scheelde dat ze nog niet waren begonnen, dus we konden aanschuiven bij een tafel vol met Chinezen en Japanners. Meteen 10 visitekaartjes rijker… Kennelijk strooien ze in China graag met papier, want aan brochures kwamen we op de beurs ook tekort. Visitekaartjes konden we zelf niet terug geven, de onze waren intussen allemaal al weggegeven. Nadat je zo’n visitekaartje hebt gekregen, moet je even heel geïnteresseerd kijken wat er allemaal opstaat en eventueel wat vragen stellen over het bedrijf en dergelijke. Anders schijnt het nogal een belediging te zijn…

Bij de start van het diner kwamen de shotjes tevoorschijn: vocht met 50% alcohol dat lekker brand in je keel. We vroegen ons al af of we telkens bij een toast zo’n glaasje naar binnen moesten werken, maar het viel mee. De glaasjes werden zelfs niet in een keer leeggedronken, maar in kleine scheutjes.
Omdat China natuurlijk helemaal into de Spelen is, zowel de Olympic als de Paralympic, werden nog een aantal belangrijke mensen voorgesteld die de beurs mogelijk maakten. Ook kwam later nog een heel bijzondere gast: een Duitser die zojuist tijdens de Paralympic Games goud heeft gewonnen met tafeltennis. Uiteraard, meteen even op de foto. Aan het eind van het diner kregen we een cadeautje in de sfeer van de Spelen (zie foto).

De beurs was vandaag voor het laatst en hebben we afgesloten. Emily zoekt de site op waar een aantal foto’s en videobeelden op terug te vinden zijn van de iARM. Ik kwam nog een coach tegen van de Paralympic Games en hij zou wel wat tickets voor ons regelen. Als het even kan, wil ik morgen naar de halve finale van rolstoelbasketbal. Lijkt me super om te zien hoe die mensen 2 dingen tegelijk kunnen: basketballen en de rolstoel bedienen. Hopelijk is het nog niet uitverkocht…

Morgen zijn we een dag vrij, en daar ben ik ook zwaar aan toe. De eerste twee dagen heb ik ontzettend slecht geslapen door de jetlag, en daarna steeds vroeg opstaan maakt je niet veel fitter. Eerst maar eens uitslapen, en dan genieten van een Chinese dagopvulling. Misschien naar de Chinese muur, een markt, de Verboden Stad, we zien wel!

Waarschijnlijk sluiten we de avond af door nog even door Beijing te lopen en ergens een gezellig restaurantje te pikken. Wie weet eten we voor de 3e keer Pekingeend deze week. Na maandag een week voor mezelf alleen!

Tot de volgende keer maar weer!

Liefs Linds