Survival of the strongest - een land vol contrast

Namaste!

Intussen hebben we uren gespendeerd in de bus en vele indrukwekkende ervaringen opgedaan. We hebben wel gemerkt dat je de tijd in India niet te nauw moet nemen. Een bustrip die 10 uur zou duren, duurde uiteindelijk 16 uur. Een andere busreis van 8 uur werd uiteindelijk 12 uur doorbrengen in de bus. Ook hebben we gemerkt dat een sleeper plek niet al te comfortabel is met alle gaten in de weg en de drempels waar ze met volle vaart over heen beuken. Als je eenmaal in slaap bent gevallen van het heen en weer shaken dan word je wel wakker van een grote kuil in het wegdek. Ideaal ;) Bij de plasstops moet je ook vooral doen alsof je niets ruikt en over de troep heen kijken. Wildplassen is nog een betere optie dan het gebruik van het toilet. Wat een ranzigheid kom je hier tegen.

In plaats van naar het zuiden te trekken hebben we toch maar besloten in het noorden rond te reizen. Goa is een toeristische strandplek, en we hadden meer behoefte aan het opsnuiven en 'echte' Indiase cultuur dan onze tijd doorbrengen op het strand. Dat is in ieder geval gelukt!

Voordat we weggingen uit Mumbai hebben we rond kunnen neuzen bij het vrijwilligerswerk van Tessa. Erg knap wat ze daar doet! Er zijn weeskinderen van alle leeftijden die allemaal gelijktijdig heel veel aandacht willen. Wat een schatjes, je zou ze stuk voor stuk mee naar huis nemen. Wel merken we dat er veel onwetendheid is, of te weinig middelen. Peutertjes die al kunnen lopen blijven eigenlijk de hele dag in een box, terwijl ze natuurlijk beter hun motorische vaardigheden zouden moeten benutten en de hele dag moeten spelen. Helaas is daar de kennis niet voor en zijn er onvoldoende faciliteiten.

De volgende dag zijn we van Mumbai zijn we doorgereisd naar Ahmedabad. Daar opzich is niet veel te doen, en was het slechts een tussenstop omdat er geen andere bussen/treinen beschikbaar waren. De Indiers hebben op het moment vakantie en dat is te merken, boeken is erg moeilijk, alles is vol. In de bussen zitten vaak genoeg hele gezinnen op een sleeper van 4. Men zoekt de familie op en meer geld is er niet. Het boeken van tickets gaat ook continu van bureau naar bureau en via via, je weet echt niet waar je moet zijn om direct een ticket te boeken. Als toerist zijnde word je uiteraard ook ontiegelijk afgezet, iedere keer weer. Je weet ook simpelweg niet wat iets zou moeten kosten.

Onze eerstvolgende bestemming was Jaipur. In de bus ontmoetten de wederom een local, genaamd Ankit, die ons graag met trots zijn hometown liet zien. Een ontzettend vriendelijke gast, hij heeft ons 2 hele dagen op sleeptouw genomen en ons dingen laten zien die we anders nooit gezien zouden hebben. In een restaurant bestelde hij voor ons eten, zodat we de lekkerste Indiase gerechten geproeft zouden hebben. Tot slot kregen we van zijn moeder ieder een sjaal, een warm welkom in India.

Jaipur wordt de pink city genoemd. Overal zijn de gebouwen roze/perzik van kleur en de stadsmuren zijn ook allemaal in die kleur geverfd. Er hangt een gemoedelijke sfeer, en we hebben ook vooral onze shopbehoefte kunnen bevredigen daar! Winkeltjes vol sjaaltjes, tassen, armbanden, en kitch Indiase spulletjes die je niet in je woonkamer wilt hebben. Hoe meer glitter, hoe beter. Ankit heeft ons veel lokaal leven laten zien en uitgebreid verteld hoe de cultuur in elkaar zit. Al snel kwamen we er achter dat vrouwen eigenlijk niets te vertellen hebben in dit land. In een huwelijk is het geaccepteerd als een man overloopt naar een ander, maar voor een vrouw is dit absoluut geen optie. Er zit veel sociale druk achter van familie en vrienden om een huwelijk in stand te houden en scheidingen zie je hier dus eigenlijk nooit. Ook is het erg normaal om thuis te blijven wonen, soms ontstaan daardoor families van 40 personen die samenleven in een huis of in ieder geval naast elkaar. Uithuwelijken is bovendien de normaalste zaak van de wereld, het is belangrijk dat een stel dezelfde status heeft. Ankit laat zijn ouders over 2 jaar een vrouw zoeken, hij geniet nog even van de vrijheid. Hij vindt het maar makkelijk, dan hoeft hij zelf niet op zoek. Enkele jaren geleden had hij een meisje, maar omdat zijn ouders haar niet goed genoeg vonden was dat een goede reden om de relatie te beeindigen. Het kastenstelsel leeft hier dus nog wel degelijk.

Ankit heeft er ook nog voor gezorgd dat we voor 16 euro p.p. in een vijfsterrenhotel konden verblijven en heeft later voor bustickets gezorgd voor de lokale prijs. In het hotel voelden we ons wel ongemakkelijk hoor! Drie meiden met backpack, die stinkend en al van de reis binnen wandelen bij een hotel waar vele beroemde cricketsterren slapen. Ze vroegen zich waarschijnlijk echt af wat we daar kwamen doen. We hebben in ieder geval een heerlijk bedje gehad voor

Opvallend is wel dat de mensen hier graag over hun eigen cultuur praten, maar zodra je hen wat probeert uit te leggen over Nederland is de aandacht snel verdwenen. Misschien kunnen ze zich er ook wel niets van voor stellen. 's Avonds gingen we mee een club in met twee vrienden van Ankit. Het is alleen toegestaan om als 'couples' naar binnen te gaan, waarschijnlijk om ongewenste imiteiten te voorkomen. We hadden er al gauw genoeg van en van na het grote compliment te krijgen dat Nederlanders echt niet kunnen dansen zijn we maar terug gegaan naar het hotel. Die mening delen we in ieder geval voor de Indiers ;)

Gisteravond zijn we wederom met de bus naar Agra gegaan om 1 van de wereldwonderen te bezichtigen: de Taj Mahal. We kwamen aan om 4 uur 's nachts, toch maar een hotelletje geboekt en de Taj bekeken bij zonsopgang. Echt een prachtig gebouw, zeker de moeite waard. Door de reis hebben we natuurlijk niets geslapen en we twijfelen nog of we geen luizen hebben opgelopen van de sleepers, dus we gaan dadelijk genieten van een goede douche en hopelijk een goed bed. ;) Je vies voelen gaat steeds makkelijker, je hebt geen keus. Je voelt je dan ook schoner dan ooit tevoren na een goede douche.

Vanavond vertrekken we naar ons een na laatste bestemming, Varanasi. Dat is de Heilige Stad, waar alle Indische rituelen plaatsvinden. Van baden in de vieze Ganges aan de linkerkant en het cremeren van lijken aan de rechterkant. En dat alles in dezelfde Heilige rivier. Laat je ziel gezegend zijn in de gore troep van India.

Omdat er geen bus- of treintickets beschikbaar meer waren, hebben we maar een privetaxi geboekt. Na Varanasi is onze laatste bestemming Calcutta, vanwaar we vliegen naar Mumbai en vervolgens naar Amsterdam.

Tot de 14e!

Liefs Linds